Een inspirerende bisschop

Op donderdag 18 september bekeken negen mensen de aflevering van "Het Vermoeden", waarin Annemiek Schrijver in gesprek ging met Dirk Schoon, bisschop van de Oud Katholieke kerk in Haarlem. Het was interessant te horen op welke manieren deze kerk verschilt van de
Rooms Katholieke kerk. Zo wijst ze de onfeilbaarheid van de paus af, worden bisschoppen gekozen en niet benoemd, kunnen vrouwen voorganger en zelfs bisschop worden en speelt het celibaat geen rol. Volgens de bisschop is in zijn kerk het leidende principe álles wat in de eerste
eeuwen van de christelijke kerk belangrijk was en later ook belangrijk bleef. Dat is samen te vatten in het credo of de geloofsbelijdenis. Allerlei dogma's van pausen, die daar later aan zijn toegevoegd, doen er niet toe en worden daarom afgewezen. Iemand van de aanwezigen zei: 'Ik
zou best oud-katholiek kunnen zijn, maar niet Rooms-Katholiek'.
Als voorwerp om over te praten had Dirk Schoon een doosje met zalven meegenomen. Het wordt gebruikt bij het dopen van kinderen, de inwijding van priesters en altaren en bij ernstig zieken. Deze rituelen worden ook in de Rooms-Katholieke kerk gebruikt. Iemand deed de suggestie dat de protestantse traditie met deze rituelen verrijkt zouden kunnen worden. De vraag kwam op of dat voor meer rituelen zou kunnen gelden, bijvoorbeeld het gebruik van wierook. Hierover waren de meningen zeer verdeeld. De één was tevreden met de rituelen die we hebben, een ander was bang voor imitatie van een andere kerk en weer een ander zou het een prachtig symbool vinden als de gebeden op de rook en geur opstegen naar de hemel. 
Bisschop Schoon houdt veel van zingen. Door te zingen kunnen mensen volgens hem boven hun verdriet en zorgen uitstijgen. De vraag werd gesteld hoe belangrijk zingen voor de aanwezigen is en of ze een lied kunnen noemen dat voor hen een bijzondere betekenis heeft.
Van de weinige voorbeelden die werden gegeven was er één die nogal indruk maakte. Iemand vertelde dat ze in de diepste ellende 'Dankt, dankt nu allen God' had moeten zingen. Als dat lied voorbijkomt, is het voor altijd verbonden met deze herinnering.
Aan het eind van de avond werd gevraagd wat de betekenis of waarde van de kerk voor ieder persoonlijk is. De antwoorden waren even verschillend als de mensen die aanwezig waren. Niet iedereen was het met de bisschop eens, dat de kerk vooral schoonheid is. Waar mensen verenigd zijn, gebeuren goede en minder goede dingen. Ook een kerk heeft zijn schaduwzijden of donkere randjes, zoals alles in dit ondermaanse.
Riet Michel