In memoriam Kornelis de Graaf
* 24 september 1932 Maassluis - † 21 mei 2019 Warffum
Voorop de rouwkaart kwam een grote, complete boom te staan. Het was zijn uitzicht vanuit het huis op het uiterste puntje van Warffum. Tien jaar geleden was hij er samen met Corrie neergestreken, dicht bij zoon Erik en zijn gezin. Hout stond centraal in zijn leven. Hij was vertegenwoordiger geweest van een handelsfirma en had daarvoor bomen geselecteerd in Zweedse bossen. Toen hij zelf eigenaar was geworden van een firma voor interieurbouw in Vlaardingen, zag hij er streng op toe dat er alleen A-kwaliteit gebruikt werd. Dat gold niet voor het personeel. Bij hem mochten daaraan wel onvolkomenheden kleven. Corrie en Kees waren elkaars tegenspelers geweest in een toneelstuk. Het werd het begin van een gezamenlijke tocht door het leven die 65 jaar heeft geduurd. Na Vlaardingen woonde het echtpaar in het Zeeuwse Ouwerkerk. Kees ondersteunde Corrie bij het vele kerkenwerk dat ze deed, zoals zij hem had gesteund in de zaak. Een groot verdriet was het overlijden van hun dochter Ingeborg. Haar jongens kregen daarna wel extra intense aandacht van hun grootouders. Het werd blijvend een diepe band. Ook in de tien jaar in Warffum bleef de betrokkenheid op de kinderen en kleinkinderen enorm groot en volgde Kees met belangstelling de ontwikkelingen van de zaak, nu in handen van kleinzoons. Hun kerkelijk thuis vonden ze in onze gemeente. Een jaar geleden kreeg hij te horen dat de middelen langzamerhand uitgeput waren om zijn ongeneeslijke kwaal onder de duim te houden. Het leven was hem nog erg lief. Door het verdriet om het naderende afscheid en de bezorgdheid over de manier waarop het einde zou komen heen, kwam steeds weer zijn gevoel voor humor om de hoek kijken. Hij was dankbaar voor wat hij had mogen doen en kunnen zijn. De boom van zijn leven was ook mooi volgroeid. Dat we Psalm 121 zouden lezen bij zijn crematie was ook een uitgemaakte zaak, de Psalm over de tocht door het leven die pieken en dalen kent, maar waarop je geschaduwd wordt door de trouw en goedheid van de Eeuwige, ook bij de uitgang.
Ds. Harmen Jansen