Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar gedenken we allen uit onze
gemeente die ons zijn ontvallen het afgelopen jaar.
Schikkingen, teksten en foto's: Jeannet Slob
Eeuwigheidzondag 2025 'Gekend bij naam'
Lezingen Psalm 139: 1 - 18 en Mattheus 5: 1 - 10
In de doopvont van klei, een waterval van takken.
De takken zijn afkomstig van een oude omgewaaide appelboom.
Daarnaast het hout en bessen van de meidoorn, die je in de bermen
langs de wegen ziet staan. In het voorjaar hevig bloeiend en geurend,
in het najaar verschijnen er vruchten in de vorm van rode bessen.
De vruchten van de appelboom,
staan liturgisch gezien als teken
van vruchtbaarheid en leven.
In voorstellingen waarbij Maria of
Christus de appel in de hand houdt,
is de appel een symbool van verlossing.
Oranje lampionnetjes,
vertegenwoordigen het licht.
Leven van afscheid
Takken buigen zich diep, hun stekels tekenen de pijn van het loslaten. Het leven trekt zich terug,
sap verstilt, een tijd van sterven breekt aan. Schaduwen van wat was, omarmen het verval,
terwijl verdorde bloemblaadjes spreken over vergankelijkheid. In hun harten brandt een laatste gloed,
een zucht van herinnering, een teken dat niets helemaal verdwijnt, maar levend blijft, onder ons.
Uit: 'Groen Symboliek' Peter van Asselt & Hanneke Maassen.
Luister naar hun eeuwige namen
Luister naar hun eeuwige namen,
spreek ze uit, niet met verdriet,
denk maar stil aan wie ze waren,
zing hun namen in een lied.
In het licht van glas en lood,
straalt hun glimlach door de ramen.
In de stilte tussen woorden,
horen wij hun levens-namen.
Voor die namen zijn wij samen,
ademhaling die zich mengt
met de liefde van hierboven,
die ons troost, ten diepste kent.
Dank dat zij nu zijn geborgen
in het Licht dat leven geeft,
in de nieuwe levensmorgen
die U hen gegeven heeft.
Cobie Verheij-de Peuter
Eeuwigheidszondag 2024 'Tussen gaan en komen'
Lezingen: Psalm 103 en 1 Korintiërs 13: 1-13
Weggaan
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
want je gaat niet weg.
Rutger Kopland
Eeuwigheidszondag 2023 'Als jouw naam klinkt'
Als jouw naam klinkt
zie ik even
hoe je liep en wat je zei,
wat er altijd is gebleven
van jouw leven diep in mij.
Als jouw naam klinkt
stroomt er water
uit mijn ogen, door mijn ziel.
Onze dromen, plan voor later,
tijd die in het water viel.
Nu jouw naam klinkt
komt tot leven
hoe je mij hebt meegemaakt,
mee geschapen, weggegeven,
mijn bestaan hebt aangeraakt.
Nu jouw naam klinkt
verwacht ik onder
onze leens eens een hand,
ook al voelt nu alles zonder,
God brengt ons weer in verband.
Michiel de Zeeuw
