* 22 januari 1955 - † 1 oktober 2017

'Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw' 
Een kleurige vlinder sierde de kaart, waarin het overlijden van Gerdien bekend werd gemaakt. Ze hield van vlinders. Kleurig en licht. Zo was het leven van Gerdien niet altijd. Een moeilijke jeugd, zoals ze zelf zei. En een huwelijk waarin ook niet alles over rozen ging. Maar wel kreeg ze drie prachtige dochters met haar man Leen. Het alleen zijn na zijn overlijden ruim zes jaar geleden, viel haar zwaar. Ook omdat eerst twee en later alle drie de kinderen ver weg woonden. Er was niets vlinderachtigs in haar leven. Maar zoals een vlinder tevoorschijn komt uit een onooglijke cocon, zo zagen wie om haar heen stonden de laatste jaren heel langzaam en heel voorzichtig een vlinder naar buiten komen: Gerdien. Ze hervond de zin in haar leven. Haar creativiteit kwam terug. En ze vloog de wereld over om haar kinderen en kleinkinderen te bezoeken. De ziekte die haar overviel droeg ze in rust, gelovende dat ook voor haar alles nieuw zou worden. Omringd door haar dochters is ze thuis ingeslapen. Op 5 oktober hebben we in de Torenkerk haar leven gevierd en daarna haar begraven op de begraafplaats in Winsum.
Alles wordt nieuw, ook voor Gerdien.

Maria Adriaanse