* 9 maart 1946   † 14 januari 2019

In de vroege ochtend van maandag 14 januari is thuis in Westernieland Louis de Jonge ingeslapen. Hij werd 72 jaar. Die zondag baden wij voor hem in de kerk op een paar honderd meter van zijn huis. Op zaterdag 19 januari namen wij afscheid in het crematorium in Groningen.
Velen kennen Louis als schipper, turend over het wad. Dat beeld riep de woorden op van Psalm 8: “Zie ik de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren door u daar bevestigd…” Als derde jongen in het gezin de Jonge kreeg hij het geloof van huis uit mee. Ook het varen kreeg hij mee. In de Biesbosch, waar hij opgroeide, gebeurde alles met de boot. Een toekomst op het water zat er toen echter niet in, alle handen waren nodig op de boerderij. Zo kwam Louis, inmiddels getrouwd met Alie, zijn ouders en broer Jan achterna naar Westernieland toen de grond in de Biesbosch onteigend werd.
Met Alie kreeg hij twee zoons. Theodoor, ‘Godsgeschenk’ en Matthijs, ‘geschenk van de Heer’. Toen hij uiteindelijk toch de beslissing nam om uit het bedrijf te stappen en te gaan varen waren zij vaak met hun vrienden aan boord te vinden. De groep vrijwilligers groeide. Louis gaf vertrouwen en hield ondertussen de regie. Een hechte gemeenschap ontstond.
Die gemeenschap stond om de familie heen bij het afscheid. Zijn kleinkinderen maakten muziek, toonden foto’s en vertelden wat hij als opa betekende. We zagen Louis aan het roer staan van de Boschwad en de Noordster. Psalm 121 klonk, een psalm die hij zelf had uitgekozen. We gaven hem uit handen in het geloof dat de Schepper van wad en water ons niet loslaat.

Ds. Marianne Bogaard