In memoriam Josie Klunder-van Zwol

*25 april 1930 Chicago USA - † 12 mei 2021 Winsum

91 jaar is ze geworden. Ze was een van vier zusters. Bij haar vielen de moeilijke jaren van het gezin vooral in de kleutertijd. Het Amerikaanse avontuur van de ouders liep vast door een grote crisis en het heimwee van moeder. Terug naar Kloosterburen dus. De zussen moesten al jong aan het werk, maar de overbezorgde moeder kon Josie maar moeilijk loslaten.

Ze trouwde met Wietse Klunder. Er kwamen drie kinderen, Jantje, Anno en Jan. Er werd heel wat keren verhuisd. Vader knapte graag huizen op. De zorgzaamheid die zij voor haar kinderen aan de dag legde sloeg ook bij haar wel eens door. Vader gaf tegenwicht. Na zijn overlijden in 2004 heeft ze hem erg gemist. De foto stond altijd vlakbij. Het leven ging haar niet gemakkelijk af. Er is wel eens psychiatrische hulp nodig geweest. En onhandige opmerkingen weer recht breien ging haar niet goed af. Breien met de handen ging beter. De laatste jaren had ze Parkinson. Eten en praten werden steeds moeilijker en ook het breien en het kleuren, verven en kaarten maken. Toch kwam er nog steeds ook wel twinkeling in de ogen. Er was goede zorg. Ze had twee van haar zusters in Winkheem (tot het overlijden van Martje in 2020) en andere vriendschap. Dochter Jantje met gezin verleende trouwe mantelzorg. Bij de diensten voor ‘corona’ was ze haast altijd aanwezig. Dat haar kinderen met aanhang buiten voor het huis hadden staan zingen op haar 90ste verjaardag aan het begin van de coronatijd was een klein maar kostbaar geschenk. Later konden ze ook weer op bezoek komen.

Vlak voor Hemelvaartsdag was het op. De dienst van Woord en gebed vond plaats in Ulrum op dinsdag 18 mei. Ze is er begraven bij haar man. We lazen de belofte van Hemelvaartsdag dat er plaats bereid was in het huis van de Vader. Dat was ook haar diepe vertrouwen geweest!

Ds. Harmen Jansen