Ymkje (Ymie) Quak-Stulp

*1 november 1941, Schouwerzijl - † 5 augustus 2021, Winsum

Ze werd geboren als middelste van zeven kinderen in een gereformeerd onderwijzersgezin. Ze werd verpleegkundige, eentje op wie chirurgen erg gesteld waren vanwege haar rust en zorgvuldigheid. Vakbekwaam: ze gaf anderen ook les. Ze trouwde in 1969 met Siebolt, schoonvader leidde de trouwdienst in Groningen. Samen werden ze ouders van Wieke, Bram en Frederik. Ze hadden in Ymie een zorgzame moeder, vol aandacht en betrokkenheid op hun ontwikkeling en zo nodig bijzondere begeleiding. Niet alleen haar kleding verraadde een groot gevoel voor stijl, ook haar omgaan met mensen. Ze zocht de schijnwerpers niet op. Haar wijsheid zat soms verpakt in spitsvondige opmerkingen. Van debatten over geloofszaken of de koers van de kerk was ze wars, de scherpslijperij die ze om zich heen had gezien stond haar tegen. In de kerk deed ze mee in bezoekwerk en de toenmalige zendingscommissie.

Toen ze zestig was stopte ze met werken, waardoor er meer tijd was voor haar cultuur, voor de leeskring, voor reizen. Ze had zichzelf ooit Frans geleerd en Hebreeuwse les genomen. Met de broers en zussen was er tot het laatst een warme en hechte band. In 2015 moest ze worden opgenomen in de Allershof. Haar naaste omgeving had het de jaren ervoor al gemerkt dat het niet goed ging, maar met haar gevoel voor waardigheid hield ze dat zoveel mogelijk onzichtbaar. En de verre reis om ook het tweede kleinkind te verwelkomen, Maas, broer van Madelief, kon nog worden gemaakt. Het was verdrietig om te zien hoe haar vermogen om haar gedachten en gevoelens te verwoorden zwaar werd aangetast. Maar ze is het tot het laatst trouw bezocht door alle vrienden en vriendinnen, haar familie, man en kinderen, mensen die net als het zorgpersoneel haar lichaamstaal probeerden te lezen. Zo hield ze mensen om zich heen die met liefde en respect de persoon bleven zien die ze was. En ook toen haar bezoek zich in vreemde pakken moest hullen was er soms nog een klein teken van herkenning.

De uitvaart vond plaats op 10 augustus met een dienst vol beelden, woorden en ‘haar’ muziek ter nagedachtenis. Een tot het laatst ‘gezien mens’ is nu opgedragen aan het zien voorgoed van de Eeuwige.

Ds. Harmen Jansen