Ebe Lourens Veerman

Ebe Veerman

 

 

 

 

 

 

 

In memoriam Ebe Lourens Veerman

4 maart 1950, Eastermar - 24 november 2021, Bedum

Hij was een geboren Fries, oudste van de jongens in een groot bakkersgezin. Na de studie in Wageningen kwam hij eerst in de bakkerij, omdat zijn vader ziek werd. Tiety stond naast hem, de kleuterjuf waarmee hij trouwde. Vlak voor het honderdjarig bestaan van het familiebedrijf kon hij toch de gewenste overstap naar het middelbaar onderwijs in Groningen maken. Ze verhuisden samen naar Winsum. Zes weken later werd Froukje geboren, een paar jaar later gevolgd door Koos. Ebe was een gedreven mens, of het nu ging om het bakkersvak, het onderwijs aan en begeleiden van zijn leerlingen, de liefhebberij voor luxe auto’s en grote tochten maken, iemand die je als wereldreiziger kunt bestempelen: het verlangen ver achter de einder te kijken, het bezig zijn voor verenigingen, de Rotary of in de kerk, of zijn rol als familieman. In de kerk was hij ouderling, voorzitter van een orgelbouwcommissie, Commissie van Beheer (CVK) actief voor de rommelmarkt bij de verbouw. Hij zette voortvarend de lijnen uit. Moest wel eens afgeremd worden, maar was liever een man van vrede dan van conflict. Niet heel lang na zijn vervroegde pensionering begonnen zich tekenen te vertonen van de kwaal die uiteindelijk in 2020 leidden tot een opname in verpleeghuis Allegunda in Bedum. De geest in het lichaam begon te haperen. Het werden een paar moeilijke en verdrietige jaren, voor Tiety en de kinderen, familie en vrienden en voor hemzelf. Maar eenmaal op de praatstoel kwamen er toch vaak nog kleurrijke verhalen, over zijn ouders en schoonouders, de verkeringstijd, Amerika. Hij had een mooi en rijk leven gehad en hij bleef een liefhebbende, dankbare en trotse man, vader en pake. Zijn laatste kwinkslag ging over een auto in de hemel. Waarmee hij op zijn manier duidelijk maakte hoe God zijn hoop was gebleven. Tegen corona had hij geen verweer meer. Op dinsdag 30 november vond de afscheidsdienst plaats in de Centrumkerk, waarna zijn lichaam een graf kreeg in Broeksterwoude.

Ds. Harmen Jansen