In memoriam Trijntje Aafke Mulder-Heslinga

* Baflo, 26 september 1928 – Ϯ Winsum, 3 juli 2022

Trijntje Aafke -Tity- Heslinga werd geboren nabij Baflo en woonde vanaf haar 12e in Winsum. Tity was van jongs af aan gefascineerd door de klanken van het orgel en zij kreeg de gelegenheid om orgelles te nemen. Dat ging haar dusdanig goed af dat zij in 1949 naar Den Haag af mocht reizen om daar examen te doen en een getuigschrift te behalen. Zij vervolgde haar opleiding in de A-kerk waar zij les kreeg op het grote kerkorgel.

In Winsum leerden Tity Heslinga en Kornelis -Kees- Mulder elkaar kennen. Zij gingen trouwen en wonen aan de Wigbolt Ripperdastraat. Tity en Kees kregen vijf kinderen, waarvan de oudste twee meisjes, een tweeling, slechts enkele dagen na de geboorte overleden. Het was een roerige tijd, moeder Heslinga raakte ernstig gewond na een verkeersongeluk en een zus van Tity emigreerde naar Canada. Maar ook was het een mooie tijd: Bert, Hennie en Jannie werden geboren en groeiden op.

Tity gaf orgelles aan veel kinderen en speelde regelmatig in de toenmalige Gereformeerde kerk van Winsum. Op zaterdagmiddag de dienst voorbereiden en op zondag de gemeente begeleiden, dan was Tity helemaal in haar element. Naast het orgelspelen werkte ze onder andere in een manufacturenzaak aan de Hoofdstraat. Het gezin Mulder woonde in die tijd aan de Rozenlaan.

De tijd ging door en de leeftijd begon te tellen. In 2004 overleed, na een periode van ziekte, haar man, Kees Mulder. Kort na zijn overlijden moest Tity verhuizen naar het Hoge Heem. In de loop van de tijd werd het geheugen er niet beter op, maar door heel veel te wandelen en te puzzelen verliep het proces heel geleidelijk. Acht jaar geleden verhuisde ze naar de Twaalf Hoven waar zij, omringd door haar kinderen, op zondag 3 juli overleed op de gezegende leeftijd van 93 jaar. 

Op vrijdag 8 juli is zij, na een dankdienst in de Centrumkerk, gebracht naar de begraafplaats te Winsum waar zij werd begraven naast haar echtgenoot. Onderweg werd even stilgestaan bij het graf van de tweeling.
In de dienst stonden twee teksten centraal. De eerste luidde: ‘Na de stilte komt muziek het dichtst bij het zeggen van het onzegbare.’ Het tweede luidde: ‘Dit is wat blijft: Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.’

Pastor Jolanda Tuma