*10 januari 1925, Leens - † 23 december 2019, Winsum

‘Jesus loves me. This I know. For the Bible tells me so.’ Ze was de oudste van de vier zussen van Zwol. Van 1929 tot 1935 had het gezin in Chicago gewoond, haar lagere schooltijd. Ze had dus Amerikaanse zondagsschoolversjes in haar hoofd. De werkloosheid van vader en de heimwee van moeder bracht het gezin terug naar het Hogeland. Met het leren was het daar ook snel gebeurd, al had ze een goed stel hersens. Er moest verdiend worden. Na de oorlog stelde ze Folkert Doornbos voor de keus: naar Nederlands-Indië of met haar trouwen. Buitenshuis werken hoefde toen niet meer. Er kwamen twee kinderen, Sietse en Jenny. Ze leidde de vrouwenvereniging van Kruisweg, verzorgde de preekvoorziening, zong in een koor. Een groot verdriet was het overlijden van kleindochter Mirjam. Samen met haar man gaf ze veel aandacht aan de gezinnen van haar kinderen. In 2004 overleed Folkert. Het ontredderde haar, evenals de kwakkelende gezondheid. Ze kwam in het Oldeheem terecht, maar het feest der herkenning met oude dorpsgenoten deed haar goed. Dat herhaalde zich toen ze in Winkheem terecht kwam, bij twee zussen en een oude vriendin als buurvrouw. Ze was belezen en belangstellend voor de grote wereld, ruimdenkend en sociaal voelend. Maar ze werd wel moe, ook al genoot ze van de aandacht van haar kinderen en kleinkinderen en van spelende achterkleinkinderen om zich heen. Ze voelde zich op het strand van het leven staan, wachtend tot ze opgehaald werd. Vlak na het kerstdiner in Winkheem en met haar kerstgroeten op de post werd ze onwel. Op maandag 30 december 2019 vond de afscheidsdienst plaats in de Goede Herderkerk te Ulrum, op haar wens met woorden uit Psalm 139 en liederen ‘met toekomst erin’ zoals ze het noemde, voor haar én de wereld die ze achterliet.

HJ