In memoriam Menne (Menno) Dijkstra
*Wetsinge, 23 juni 1931 – †Winsum, 23 april 2020

Hij groeide op in een boerengezin als jongste van 5 kinderen en wist al meteen dat hij boer wilde worden. Hij ontmoette Hillie Bosma via het CJV. Bijna 60 jaar geleden trouwden ze. Ze betrokken de boerderij Oldenzijl aan de Schilligeham. Er kwamen vijf jongens: Henk, Doekel, Jaap, Jouke en Anton.
De middelste, Jaap had een verstandelijke beperking, die het nodig maakte dat hij op 6-jarige leeftijd uit huis geplaatst werd. 25 jaar lang, tot zijn overlijden, werd Jaap door zijn ouders bezocht. Als Jaap een weekend naar huis mocht genoot hij: ‘Bist pabbe’s jong.’
Overleg was niet zijn sterkste kant. En hij deed alles het liefst ouderwets met de hand. Maar hij redde het, omdat hij een enorm harde werker was. En naast de boerderij en het gezin was er 19 jaar lang ook tijd voor kerkenwerk als diaken of ouderling. En zingen in Laudamus was een grote hobby.
Toen zijn eigen ouderlijke boerderij op de Meeden vrij kwam, verhuisde hij daarheen, en twee jaar later naar Groot Wetsinge. Zeven jaar geleden trokken ze voor de laatste levensfase naar Bellingeweer, maar bleven ze in eerste instantie trouw aan de kerkgemeenschap van Sauwerd.
Hij was en bleef altijd een echte boer die genoot van vee en huisdieren, van de bedrijvigheid bij Jouke en Doekel, van mooie resultaten die ook kleinkinderen behaalden op keuringen. Hij was gelukkig met zijn 12 kleinkinderen. En met zijn vrouw had hij nog kunnen reizen naar Canada.
Vanwege de gezondheid van beide werd voor hem in 2018 een opname in de Twaalf Hoven noodzakelijk. Contact met mensen was hem ook als ouderling goed af gegaan. Die eigenschap maakte hem ook op Visvliet en later op Tiggelborg tot een geliefde bewoner.
Kort geleden werd het echtpaar overgeschreven naar onze gemeente. Voor hem was het maar voor kort. De pijn aan zijn benen werd steeds erger. Hij verlangde naar het einde en wilde nu wel naar de Heer. De laatste weken kon hij zijn vrouw en zoons, vanwege de coronamaatregelen, alleen door het raam zien. Dat was verdrietig. Gelukkig mochten ze de laatste week wel bij hem komen.
In de afscheidsdienst in de Centrumkerk op 29 april stonden we, na de woorden van herinnering door zoon Jouke en kleindochter Hillie, stil bij Psalm 139. Boven de kaart staan de bekende woorden uit de berijming: "Heer, die mij ziet zoals ik ben, dieper dan ik mijzelf ooit ken". Het geloof zat diep en het deed hem goed dat hij, naast de andere dingen die hij had mogen doorgeven, daarin ook een voorbeeld voor zijn gezin had mogen zijn.
Zijn lichaam is ter aarde besteld naast Jaap op de begraafplaats in Sauwerd. Door de coronamaatregelen vond de uitvaart in besloten kring plaats. Maar de afscheidsdienst is tot in Canada gevolgd.

Ds. Harmen Jansen