In memoriam Jantje (Jannie) Pettinga-de Vries 28 september 1924 - 31 oktober 2020

In de laatste jaren van haar leven heeft ze verschillende keren in het ziekenhuis gelegen en was ze er ernstig aan toe. Ze krabbelde steeds wonderbaarlijk weer op. Wat een wilskracht! Ook al was haar man Jaap haar na ruim zestig jaar huwelijk ontvallen en zeven jaar verkering en verloving, ze wilde graag door. ‘Onder de mensen zijn, over het geloof praten, grappen maken.’ Die combinatie van geloof, opgewektheid en humor en genieten van menselijk contact hielp haar ook door de moeilijkheden van de oude dag en maakte haar gezien onder de medebewoners van Winkheem. Haar handen hadden hard gewerkt. Dat hoefde al jaren niet meer en fysiek kon ze steeds minder. Maar haar mond stond niet stil. Ze kon smakelijk vertellen over haar grappen en grollen van vroeger. En ze was een verbindingsmens. Ze was opgegroeid met drie zussen en een broer, aan de Munsterweg. Samen met Jaap, arbeider op een steenfabriek bracht ze vier kinderen groot, Johan, Anneke, Reinder en Weike. Die konden niet veel voor haar verbergen, opmerkzaam als ze was, en altijd belangstellend naar ieders wel en wee. Ze was ‘overgrootoma’ en vond dat ze een gelukkig en gezegend leven had gehad. Vrijdag 30 oktober had dochter Weike gewoon afscheid genomen na haar bezoek. Reinder had nog wat bewegingsoefeningen gedaan. En toen hij haar wat voorlas over Gods belofte van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde had ze gezegd dat ze hier nog steeds niet zat was. Maar ze zei wel: ‘Er is moar ain dij het ien handen het en dat is onze laive Heer’. Een kindergeloof, zo had ze zelf haar Godsvertrouwen genoemd. Die nacht is ze in haar slaap overleden, 96 jaar oud. De dienst van woord en gebed samen met de gezinnen van haar kinderen en nog enkele familieleden was op donderdag 5 november in de Centrumkerk. Ze is begraven bij haar man Jaap op de Algemene Begraafplaats in Winsum.

Ds. Harmen Jansen