*18 februari 1934    † 6 oktober 2016

De laatste jaren werd hij al geplaagd door vermindering van zijn mentale vermogens. Naar buiten toe bleef dat redelijk onzichtbaar. Guit bleef levendig, druk in de weer, veel onderweg of in de weer in zijn kas of tuin, spraakzaam en vol anekdotes en gevatte opmerkingen. Zijn gezin zag beter dat lang niet alles meer goed lukte. Eind september kreeg hij na een familiefestijn een herseninfarct waarvan hij niet meer herstelde. De foto die hij voor de startzondag van zichzelf had laten maken, heeft hij niet meer in de kerk gezien. Na een moeilijke laatste week is hij in de Wierdezoom overleden, 82 jaar oud. Dankzij de liefdevolle steun van Akkie, meer dan 56 jaar zijn echtgenote,  en van de kinderen Hanneke, Martine en Peter heeft hij zo zijn hele leven kunnen doorbrengen op de plek waar hij was geboren. "Mijn leven is maar honderd meter lang" was een uitspraak van hem. Wieg en graf en alles wat er tussen zat, liggen vlak bij elkaar. Vader Bakema was er al begonnen met een tuinbouwbedrijf. Guit was de zesde van de zeven kinderen die er geboren waren (een bij de geboorte overleden). Hij zette uiteindelijk alleen het bedrijf voort en bouwde het uit tot bloemenzaak, kwekerij  en hoveniersbedrijf tegelijk. Na zijn pensionering en de splitsing en overname bleef hij van heel dichtbij betrokken. Ook toen hij niet meer zelf mocht autorijden, maakte hij graag de wekelijkse tocht mee om groenafval af te voeren. Bedrijfswagens en rondrijden door het Groningerland behoorden ook tot zijn liefhebberijen. Net als zingen in het mannenkoor zolang als het bestond en een uitgebreid netwerk van sociale contacten onderhouden via veelvuldige ‘zoete invallen’. Voor zijn kinderen was hij een prettige vader geweest die hen graag had meegenomen op zijn tochten, voor de kleinkinderen een humorvolle opa. En elke dag was er thuis dat moment van samen hardop lezen uit de Bijbel en gebed. In een nuchter maar diep geloof. ‘Mijn God vergeet mij niet’ staat er boven de kaart. Op 12 oktober vond de dankdienst voor zijn leven plaats en aansluitend de begrafenis.

Ds. Harmen Jansen