In memoriam Sacharias (Rias) Bakema
*10 december 1932 – † 8 maart 2018 Winsum

De molens van Winsum stonden op 14 maart, de dag van zijn uitvaart, in rouwstand voor de eerste vrijwillige molenaar. Op dezelfde dag sneuvelde het laatste muurtje van de voormalige gereformeerde pastorie waar Rias als koster heel wat uren had gesleten. Het verhaal van alle predikanten die er woonden had hij ooit in een historisch overzicht op rijm geschreven. Rias was een bijzonder man met veel bezigheden en kwaliteiten. Beroepshalve was hij PTT-er geweest, werkzaam in de telefonie. Het werk in de tuinderij van zijn vader lag hem niet. Zijn hart lag vooral in zijn liefhebberijen. Naast molenaar en koster was hij reparateur van oude klokken. Hij kon schilderen en prachtige miniaturen maken van orgels en molens en zong graag in het mannenkoor. En net als een paar van zijn broers was hij ook heel taalvaardig. Hij was er een van een tweeling, zijn broertje werd dood geboren. Hij werd moeders beschermeling. In sociaal opzicht had hij wat minder zeilen bij te zetten. Van jongsaf was hij graag alleen. Dat kwam wel van pas doordat zijn toenemende doofheid de communicatie enorm belemmerde. Er waren altijd gezinnen geweest waar hij aan tafel kon schuiven. En met zus en broers Bakema en hun partners bleef hij altijd een goede band houden, later met de neven en nichten. Hun trouw was een belangrijke vanzelfsprekendheid in zijn leven.
Van het huis aan de Borgweg belandde hij via het tussenstation van een flatje tenslotte in Winkheem. De verzorging had in hem een dankbare en vriendelijke afnemer van de zorg. De diepe band met de kerk betekende ook een diepe band met het geloof. De Bijbel las hij meermalen van kaft tot kaft. Op zijn eigen wens lazen en zongen we in de dienst van Woord en gebed bij zijn uitvaart Psalm 91 in oude vertaling en berijming. Het zijn woorden van een diep Godsvertrouwen.
Ds. Harmen Jansen