PGWO Protenstantse Gemeente Winsum-Halfambt

 
*4 april 1938 – †10 november 2017

Geboren in Schouwerzijl als middelste van drie dochters, gedoopt als Tjakedinna, groeide ze op aan de Oosterstraat waar de ouders een kleine boerderij betrokken. Ze trouwde met Henk van Wijk uit Sauwerd en voor de rest van haar leven woonde ze ietsje verderop in de Westerstraat. Henk was na en naast zijn werk op tal van fronten actief. Zij was juist liever op de achtergrond bezig. Ze droeg met liefde de zorg voor het huishouden met vier kinderen.
Het overlijden van Henk was een groot verlies, nu 25 jaar geleden. Maar ze zat niet bij de pakken neer. Er waren nog kinderen thuis. Ze was hulp in de huishouding bij anderen, zorgde voor haar moeder, had haar kaartclubje, haar vriendinnen. Ze kon heel goed bij zichzelf thuis alleen zijn. Ze liet zich wel door de kinderen meenemen op uitstapjes, maar zag graag de toren van Winsum weer terug. ‘Een vrouw zonder franje’, met gevoel voor humor. Ze genoot ervan het adres te zijn voor lunchpauzes van kleinkinderen en spelletjes doen. Belangstellend bezoek was altijd welkom. En hoeveel kilometer breiwol is er niet door haar handen gegaan voor de kinderen en kleinkinderen en later om te zorgen dat onbekenden ver weg in Roemenië er warmpjes bij zouden zitten.
Haar gezondheid liet al enige jaren te wensen over. De afgelopen zomer bleek bij een operatie dat ze niet meer beter zou worden. Ze wilde er niet teveel bij stil staan en aanvaardde het leven zoals het kwam. De liefdevolle zorg van haar kinderen en de thuiszorg maakte ook haar laatste dagen licht. Dinsdag 14 november vond de dienst van afscheid en gedenken plaats in de Centrumkerk. Zoals ze had gewild met persoonlijke woorden van haar kinderen, liederen, gebeden en een Bijbeltekst ‘ongeveer zoals bij Henk’. Bij hem is ze ook begraven.

Ds. Harmen Jansen

* 14 april 1948 - † 13 november 2015 

Op vrijdagmorgen 13 november jl is Daan Nienhuis overleden, ruim 67 jaar oud. Na een goede dag waarin hij meer ontspannen leek te zijn, ondanks de toename van vreemde handen aan zijn bed en zijn lichaam. Het betekende een einde aan wat steeds meer een lijdensweg was geworden. Hij kon tot op het laatst thuis verzorgd worden op Tammingasingel 4. De jobstijding dat hij ALS had kwam in december 2012. Langzaam maar zeker raakte hij de controle over zijn spieren kwijt. Strijdbaar bood hij verzet en deed hij zo lang mogelijk de dingen die nog konden. Eigenlijk kon hij geen regie uit handen geven. Dat gold in het bijzonder ook zijn schuur met schapen in Tinallinge. Het werk op de bank was vroegtijdig gestopt, waarna hij zich met volle overgave op het schapen houden had gestort. Daar kon hij het meest zichzelf zijn.
Hij was geboren in Adorp op een boerderij. Na de HTS kwam hij op de bank terecht. In geldzaken en administratie was hij een pietje precies. Het werk bracht een paar verhuizingen met zich mee voor het jonge gezin. Hij was getrouwd met Ant Bouwman. Tot het laatst heeft ze hem met liefde en tact verzorgd. Door zijn overlijden verliest zij nu een belangrijke steun in haar leven met handicap. Ze mag rekenen op de drie kinderen, Jeannet, Ferdi en Wianda met partners. Daan was opa van vier kleinkinderen.
Hij leefde niet gemakkelijk, voor zichzelf niet en naar anderen toe niet. Bij de uitvaart lazen we een gedeelte uit het bijbelboek Job. Hij herkende zichzelf erin, de man die worstelde met zijn tegenslagen en met God. Maar hij had zich ook herkend in de boodschap van de grote Herder die schapen verwelkomt in zijn 'schuur', zowel witte als zwarte.
Het lichaam van Daan is te ruste gelegd op de Algemene Begraafplaats in Winsum.

Ds. Harmen Jansen

* 24 augustus 1936 - † 1 november 2015

Op maandag 9 november hielden we de dankdienst voor het leven van Jaap van Dijk. Op de avond van zondag 1 november was hij overleden, thuis op Schilligehamsterweg 10, 79 jaar oud. Ruim zeven maanden eerder had hij te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek was. Dankzij regelmatige transfusies was hij tot voor heel kort toch nog goed op de been en kon hij met Anna zelfs hele einden blijven fietsen. Met het naderend einde had hij zich verzoend, gesteund door zijn kleine gezin dat nu van enorme verbondenheid blijk gaf, en door zijn grote schare vrienden. Jaap was een beminnelijk mens. Altijd in voor een kwinkslag. Groot liefhebber van Viboa en voetbal, van de tuin en van bloemisterij, vroeg op en graag in de weer om voor anderen klusjes op te knappen. Hij had ook genoten van het samen klussen bij de verbouwing van de kerk. Daar zat hij steevast op de allerachterste rij, samen met Anna met wie hij 52 jaar eerder in deze kerk getrouwd was en door dik en dun verbonden gebleven was.
Jaaps ouderlijk huis stond aan dezelfde Schilligehamsterweg. Hij keek met dankbaarheid terug op zijn jeugd bij gelovige maar ruimdenkende ouders. Het had niet veel gescheeld of het hele gezin was geëmigreerd. Zijn oudere broer en zus waren wel 'down under', vader was dankzij verbeterende omstandigheden toch maar gebleven. En Aalsmeer was het ook niet geworden, waar hij een opleiding in het bloemen kweken had gevolgd. Jaap werd letterzetter bij het Dagblad van het Noorden, tot zijn 58ste toen de beeldschermen kwamen. Zonen Eddy en John met hun jongens Nick en Joshua kijken samen met schoondochter Marja en vriendin Noël terug op een warme en betrokken vader.
Bij de uitvaart moest Psalm 23 gelezen worden. De Heer was ook zijn herder geweest. En ondanks de teleurstelling van zijn ziekte kon hij zeggen dat het hem aan niets had ontbroken. En heengaan zou thuiskomen zijn.

Ds. Harmen Jansen

* 6 maart 1946 - † 26 oktober 2015

Herma Dijkman werd 69 jaar geleden geboren in Bedum. Ze groeide op met de zussen Eke en Ria. Vader overleed al vroeg. Ze werkte in de verpleging en als secretaresse, trouwde en werd moeder van Albert en Calista. Blijvende gezondheidsproblemen legden haar al als jonge moeder beperkingen op. Als gescheiden bijstandsmoeder moest ze ook met financiële beperkingen leren leven. Daar had ze minder moeite mee dan met de lichamelijke beperkingen. Ze wilde graag zoveel meer doen. Ze wilde graag veel voor anderen betekenen. Klein van postuur en onzeker van nature hield ze zich op de achtergrond. Maar ze heeft veel mensen voor haar ingenomen, zoals ook bij de opkomst bij haar uitvaart bleek, met haar hartelijkheid, oprechte belangstelling en positieve levensinstelling, haar vermogen van kleine dingen intens te genieten, zoals poezen, haar enige kleinzoon Rutger, het plezier met buren, de vriendschap van dochter en kleinkinderen van een overleden vriendin die ze 'kado(klein)kinderen' noemde, haar zorgzaamheid voor onder meer haar overgebleven zus en betrokkenheid bij De Arme Kant. Ze was ook een heel spiritueel mens. Ze kwam graag naar de kerk en naar de toerustingsactiviteiten met spirituele diepgang. Om te luisteren en de verbinding te zoeken met haar eigen verhaal. God was van 'hemelse Vader' steeds meer een dragende 'Aanwezigheid' geworden, waaraan ze zelf steeds meer mocht groeien. 'Niemand leeft voor zichzelf' had ze haar overleden zus Eke voorgehouden. Na een paar weken vergeefs medisch gevecht tegen de gevolgen van een hersenbloeding overleed ze op maandag 26 oktober in het UMCG. 'De grote logeerpartij bij de gastheer die zo boeiend is dat de tijd volledig stil staat en eeuwig wordt' was gekomen. Op 3 november vond de afscheidsdienst plaats, gevolgd door de graflegging op de Algemene begraafplaats in Winsum.

Ds. Harmen Jansen

Opdat wij ze niet vergeten

† Janny Wieringa

† Mien Veenstra-Bolhuis

† Jan Pettinga

† Willy Suurveld-Boss

† Jannie Pettinga-de Vries

† Pieter de Graaf

† Gé Everts-Omta

† Menno Dijkstra

† Tamme de Vries

† Martje Doornbos-van Zwol

† Be Heslinga

† Gerrit Klooster

† Heleen ten Have-Zwerver

† Anna van Dijk-Klaassens

† Kees de Graaf

† Willem Jan Jakob Maring

† Jan Anne Kiers

† Gerhardina Bakker-Wiertsema

† Wietske Leichtenberg-de Graaf

† Tineke van der Vries-Oosterveld

† Trijn Wester-Ruitinga

† Alie de Vries-Schuil

† Wobko Deemter

† Hieke de Vries-Holwerda

† Guus van der Lubbe

† Rigtje Janzen

† Janny de Boer-Kruijer

† Hendrik Arwert

† Rias Bakema

† Klaas ten Have

† Jan Moltmaker

† Dinna van Wijk-Kuizenga

† Dick Berghuis

† Louwe Danhof

† Andrieske Hoeksema-Haaima

† Sytske Wind-Hiemstra

† Henny van Essen

† Guit Bakema

† Garrie Elsinga

† Aaldert Duister

† Geertje Vos-Stokroos

† Timen Top

† Siep van der Vries

† Appie van der Veen

† Jannie Pieterman

† Coby Guikema

† Matty Bolhuis

† Daan Nienhuis

† Jaap van Dijk

† Herma Dijkman

† Balster de Blécourt

† Antje Smelt-Ballast

† Harke Wolters

† Dingna Adriana van Helden-Meulenberg  

† Joke Wierda   

† Marten Kasper  

† Jan Visser   

† Jikke van Dijk-Jaarsma  

* 19 september 1936 - † 18 februari 2015

Balster Roelf de Blécourt is na een korte periode van afnemende gezondheid overleden op woensdag 18 februari 2015, thuis op Tuinbouwstraat 31. Maandag 23 februari is hij op zijn wens in besloten kring naar zijn laatste rustplaats gebracht. Hij was geboren aan de Trekweg. In zijn herinnering was het daar soms ´Siberisch koud´, maar dat sloeg niet op het gezin waarin hij opgroeide. Zijn vader kocht het huis voor hem aan de Tuinbouwstraat dat hij na zijn huwelijk met Stijntje Dijk in 1963 betrok. Door de weeks was hij die eerste jaren in Amsterdam voor zijn werk in de postbezorging. Maar al snel ging zijn gezichtsvermogen hard achteruit. Tot zijn vijftigste heeft hij nog verschillende functies in de regio kunnen vervullen, maar toen kwam hij thuis. Daar waren intussen drie zoons geboren, Marten, Peter en Klaas-Jacob. Handig als hij was, verrichtte hij wonderen met de draaibank. De kandelaar die dienst deed in de Centrumkerk tot aan de verbouwing, was van zijn hand. De grote beperkingen van gezicht én gehoor maakten zijn leven niet gemakkelijk. Met de gewaardeerde steun van zijn zoons, schoondochters en kleinkinderen lukte het hem ook in de acht jaar na het overlijden van zijn vrouw zelfstandig te blijven wonen. Balster de Blécourt is 78 jaar geworden.

 
*26 september 1919 - † 15 januari 2017

Vrijdag 20 januari herdachten we in een dienst van Woord en gebed haar leven. Zondag 15 januari had Andrieske Hoeksema de laatste adem uitgeblazen in haar kamer in de Twaalf Hoven. Ze had de hoge leeftijd van 97 jaar bereikt.
Sinds het overlijden van haar man Willem Hoeksema in 2012 was ze alleen. Stap voor stap verloor ze de grip op zichzelf en lukte het steeds minder zichzelf nog goed uit te drukken. De kleine vrouw naast de grote man die ze altijd was geweest werd nog kleiner. Gelukkig behield ze haar levendigheid en werd ze ondanks de toenemende afhankelijkheid eigenlijk alleen maar vriendelijker. Ze kon stil genieten van de zon door het raam.
Ze was de helft van een tweeling, opgegroeid in Ulrum. Soms dacht ze wat strenger dan haar man Willem als het ging om wat de kinderen Jacqueline (Coby) en Geert Jan mochten. Het echtpaar runde een zaak in haarden, gasflessen en witgoed aan de Westerstraat. Ze was handig en ijverig achter de naaimachine. En trouw in de vriendschappen die ze opdeed in de vrouwenbond, sommige voor het leven. De twee kinderen bleven na hun huwelijk in het dorp. De vijf kleinkinderen die er kwamen waren dus ook dichtbij. Voor sommigen was het grootouderlijk huis een tweede thuis, oma laat gezellige herinneringen na.
In lengte de mindere van haar man, in spraakzaamheid had ze een straatlengte voorsprong. Niet altijd tactisch, wel oprecht verlangend naar contact en naar harmonie, ook als die zoek was. Een van de herinneringen ging over een lied waarmee ze op moeilijke momenten haar dochter probeerde te helpen. Over God die je moet laten besturen en waken, ‘zo zal hij alles maken dat g’u verwond’ren moet’. Niet dat ze veel zong, en zeker niet georganiseerd in een koor. Maar juist de momenten dat ze een geloofslied had gezongen bleef een onuitwisbare herinnering voor haar beide kinderen. Ze mocht zich tot op het laatst in hun beider respectvolle aandacht koesteren. In het graf is haar lichaam herenigd met de urn van de man met wie ze 66 jaar getrouwd is geweest.

Harmen Jansen